Bella Figura
De geboorte van een boek.
Voorjaar 2008.
We zijn in Toscane op de camping. Een van de prettige bijkomstigheden van onze zomers in Italie is, dat we ontzettend veel boeken kunnen verslinden. Het is heerlijk ontspannen, lezen, buiten in de schaduw.
Dit voorjaar ben ik echter zo gedesorienteerd dat ik me niet kan concentreren op een boek of tijdschrift of film. Alles is me te onbelangrijk. In een luttele zes weken is onze vriend Henk van een sterke kerel die midden in het leven staat geveld door een zeer agressieve vorm van kanker. Het is niet te bevatten. We hebben dit voorjaar gereisd van Winschoten naar Capannole vijf dagen hier en vijf dagen daar. In Italie hadden onze gasten ons nodig en misten onze vrienden en kinderen ons in Nederland en omgekeerd. We vlogen, gingen met de autoslaaptrein of met de auto.
En dan zit je op de camping. Vermoeid maar vooral de weg kwijt. Ons onderwerp van gesprek was er maar een: Henk, Margriet en de kinderen.
Alles wordt daarnaast totaal onbelangrijk. Om mijn hoofd en gedachten te ordenen ben ik begonnen met schrijven. Dat fenomeen is niet meer gestopt. Alsof je de wereld door andere ogen gaat waarnemen. In alle activiteiten zit een verhaal en moet in de computer. Nu voorjaar 2010 is het nog niet gestopt. Als ik 's morgens wakker word en ik geen afspraken heb ga ik eerst Googelen naar Italiaans nieuws. Zo wordt het boek geboren. Hoe het vorm krijgt in deze twee jaren zal ik in stappen op de weblog weergeven. Dit was de eerste stap.
twee
Mijn boekenkist wordt regelmatig geraadpleegd.
Zal ik... eerst twee... daarna drie boeken, niets is interessant.
Dan maar vakboeken. Over het onderwijs heb ik altijd veel lectuur mee. Ook dat wil niet in het hoofd.
Reisverhalen dan maar, over Italie, dat zal toch zeker wel gaan.
Weer zoek ik in mijn boekenkist. De ene stapel eruit de andere stapel er ongelezen weer in. Toch ook nog maar een stapeltje in de caravan leggen om later opnieuw te proberen, er is toch nog zoveel om over Italie te lezen, maar helaas het kan me niet boeien.
De eerste verhalen komen op papier. Een rustige, sfeervolle zondagmorgen op de camping. De voorbereiding voor een avondje uit naar de opera.
Overdenkingen over de afgelopen jaren. Wat hebben we niet allemaal samen beleefd. Lekker Italiaans gegeten. Een meloen hoef je eigenlijk niet zo te beknijpen; hij moet geuren. Geen geur laat dan maar liggen. Heb je de meloen op je bord met rauwe ham, dan over de meloen een vleugje zout; het doet wonderen.
Wat een sap, wat een smaak.
Wat een grap.
drie
In 2008 blijft de hele zomer mijn zonnige gevoel bedekt met een sombere wolk. Dit tot verdriet van iedereen in mijn omgeving. Het is ook slecht voor de gasten die uit hun dagelijkse beslommeringen een paar onbezorgde weken willen genieten om na zo'n ontspannen periode weer fris en fruitig aan het werk te kunnen. De computer blijft het toevluchtsoord. Ik wist niet dat er zoveel verhalen uit mijn hoofd zouden rollen. Het gaat maar door. Na de zomer komen we thuis met een koffer vol verhalen die een boek kunnen vullen.
Ramon maakt een opzetje met foto's. Zo zou het eruit kunnen zien en hij kan de layout verzorgen.
Nu komen we op een zeer onbekend terrein, dat van de uitgever. Maar wie niet waagt, niet wint.
vier
De eerste uitgever luistert geinteresseerd maar hij werkt regionaal. Mijn boek heeft een breed publiek en wordt gelezen in het hele land dan is hij niet de geschikte uitgever. Met wat nieuwe namen van uitgeverijen op zak vertrekken we. We zoeken een kleine uitgever want dat hoort bij ons bedrijf. De volgende uitgever haakt meteen af als we laten zien wat de bedoeling is. Zij kan geen boeken drukken met zoveel foto's daarvoor heeft ze niet de juiste apparatuur. Ze wil wel graag wat verhalen lezen en na enkele weken krijgen we van haar een mail dat ze toch wel graag wil dat we weer contact opnemen. Dat is al niet meer nodig want we zijn aan het werk met Trivium, onze uitgever. Er komt een stappenplan en ons doel is voor de zomervakantie van 2010 het boek op de markt te brengen. Het moet geschikt zijn om mee te nemen op vakantie, het moet ook een mooi Sinterklaas of Kerstkado zijn.
Het boek wordt ook zeer geschikt voor bedrijven, om als kerstattentie aan klanten te geven. In dat geval kan de uitgever voor bedrijven die daar prijs op stellen een eigen tekst in het boek drukken en in overleg een speciale prijs bepalen. Allemaal toekomstmuziek, want de financiele crisis gooit roet in het eten.
We krijgen een mail, waarin we lezen dat de uitgeverijen te weinig boeken verkopen. De kans ten onder te gaan in zwaar weer is groot. We maken even pas op de plaats tot eind 2009.
Dan zien we verder.
2010. We hebben het allemaal overleefd en ik lever mijn teksten in voor de eerste correctie. Dat is wel even slikken als die mooie zin geschapt wordt of zelfs een heel hoofdstuk verdwijnt!!! Maar er is teveel tekst dus er wordt kritisch gekeken wat wel en niet mee mag doen. Frits en ik lezen alle teksten opnieuw om te zien wat er na de correctie staat en we zijn akkoord. Nu gaan we overleggen welk formaat en papier we kiezen en hoe dik het boek gaat worden.
Eind mei op de markt:
Bella Figura
Mieke van Delden
uitg. Trivium, Sneek
ISBN 978-90-79180-16-5
Te bestellen bij elke boekhandel en op internet.
vijf
Een nieuwe fase breekt aan. Ik heb steeds in alle rust en in ontspannen sfeer kunnen schrijven, geen haast geen tijdsspanning, gewoon rustig je gedachten laten stromen.
Opeens is dat voorbij. We hebben een tijdpad en een einddatum. De boekpresentatie!
We maken mappen met foto's bij elk hoofdstuk, een voorkeurmap met foto's. Ramon doet de layout en kan zo uit alle mappen de foto's voor mooie composities kiezen. We zoeken strooigoed; teksten die over een foto accent vragen.
Ramon kan aan het werk.
Wij gaan nadenken over de PR. Wie brengen we op de hoogte? Wie nodigen we uit? Wie vragen we reclame voor het boek te maken? Waar vinden we onze doelgroep? De hele winter hebben we actief op vakantiebeurzen gestaan en meer dan 1000 flyers uitgedeeld aan Italiegangers en belangstellenden. Nu moeten we een uitnodigingskaart ontwerpen, kranten en tijdschriften aanschrijven. Italiewinkels, wijnproeverijen, restaurants, Italieverenigingen, talencursussen en... en... en wat vergeten we nu uitnodigen! Weg rust, weg ontspanning, stress en slechte nachten.
Op donderdag 27 mei om 17.00 wordt het boek gepresenteerd, in boekhandel Van der Velde in Groningen aan de A.Kerkhof 45-47. De toegang is gratis en iedereen is uiteraard van harte welkom.
zes
Hoe kun je een keus maken uit duizenden foto's die we de laatste tien jaar gemaakt hebben? Elke foto heeft een verhaal, een herinnering, een emotie. Onmogelijk om die foto niet te gebruiken. Afschuwelijk als die foto er niet in komt, een heel onderwerp is geschapt maar al die geweldige foto's dan?
Bella figura piu, dat betent toch -meer bella figura- Is dat een mooie titel voor een volgend boek??? Frits kijkt de andere kant op en hoort het niet. Als ik aandring heeft hij het natuurlijk wel gehoord en is hij ook niet eens verrast door mijn opmerking, maar ik begrijp het. Eerst dit boek goed afronden. Dat is nog een zware klus, deze weken. Onrustige nachten, doem-scenario's, rampen, vermoeidheid, katerachtig gevoel, alle soorten emoties dringen zich aan ons op. De euforie blijft echter onder onze huid overheersen. Ook bij Ramon. We voelen ons allemaal prettig gestoord. De foto's die we wel kunnen plaatsen maken het boek eerder tot een kunst-fotoboek dan een reisboek. Jammer van al die verhalen, daar hadden allemaal prachtige foto's kunnen staan.
We zijn klaar, na uren corrigeren en lezen, overleggen, mailen, bellen. We zijn voldaan en nu afwachten wat de uitgever ervan vindt.
zeven
De uitgever is enthousiast. Prachtig, sfeervol, je ruikt de verhalen, proeft de smaak, de foto's komen tot leven door de verhalen. Na het lezen van dit boek kan geen Italiaan nog iets verkeerd doen. Alle teksten worden nog een keer gecontroleerd. Er wordt gewikt en gewogen welk papier voor het omslag gebruikt moet worden. Een eerste foto en een laatste en op naar de drukker. Frits bekijkt in de computer wat foto's en help... fout ontdekt! Hoe schrijf je nou figi of fichi en fighe en fico. Voor alle zekerheid een telefoontje naar de camping. Weten we het nu of staat het fout. Ja, drie fouten. Telefoon naar de drukker, zijn we te laat......... nee deze ramp kunnen we nog herstellen. We hopen dat er niet nog meer stommiteiten zijn blijven staan. Het boek gaat nu in druk.
Nu volgt de opdracht voor het drukken van uitnodigingskaarten en voor posters voor boekwinkels.
Bij La Vialla hebben we de 'spumante' voor het doopfeest besteld en de eerste twee dozen zijn al binnen. Een Italiaans hapje is besteld. Morgen en overmorgen gaan de (digitale) uitnodigingen eruit.
De eerste datum voor een lezing is geboekt, dat geeft weer een mooi gevoel, want in een lezing kun je fijn het straatleven belichten waar geen plaats voor was in het boek. Ook foto's die ik heel graag geplaatst had kunnen we mooi gebruiken bij de lezingen.
acht
Vandaag 25 mei komen de boeken binnen. De uitgever heeft ze laten drukken in Slowakije. De hele dag houd ik op de computer bij of er in Duitsland rampen gebeuren op de snelwegen. Om zeven uur kunnen we niet meer wachten. Frits belt naar de uitgever en krijgt een zwaar hijgende Fred aan de lijn. Zwaar werk? Ja hij is de boeken aan het binnenhalen. Hoera we komen!
Einde aan de spanning en nu nog het boek zelf. Beantwoordt het aan onze verwachtingen? Zijn er geen pagina's vergeten, is het lettertype zo duidelijk als we wilden.... We komen aan in Sneek en zie... 200 van de gedrukte boeken liggen stil en eerbiedig ingepakt op een rij en op stapels op ons te wachten. Kijk nou toch, geweldig, wat een foto op de voorkant! Ja het is wat we graag wilden, alle twijfels zijn weg.
Op de terugreis richting Groningen naar Ràmon zie ik niet veel van de omgeving. Ik heb het boek op schoot en blader en geniet.
We bellen Ràmon dat we eraan komen. Adinda en Ràmon hebben een klein feestje georganiseerd. Spumante en glazen staan klaar. We drinken het boek in, maar Ràmon merkt daar niet veel van. 'Kijk zo had ik die foto willen hebben en zie je dit dat was zo lastig om dat beeld op te lichten, maar het is precies zoals ik het graag wilde.'
Ràmon gaat vanavond niet met Adinda maar met Bellafigura naar bed.
In zijn eerste boek schrijf ik: ...en Ràmon zag dat het goed was.
Mieke on 03.17.10 @ 08:50 AM CST [more..]